امامزادگان عشق

🌷
نام و نام خانوادگی: امین کریمی
تولد: ۱۳۶۵/۱/۱، مراغه.
شهادت: ۱۳۹۶/۷/۲۰، حلب، سوریه.
گلزار شهید: امامزاده علی‌اکبر چیذر، تهران.
📿

🌺💍🌸
نام و نام خانوادگی: نوید صفری طلابری
تولد: ۱۳۶۵/۴/۱۶، تهران.
شهادت: ۱۳۹۶/۸/۱۸، دیرالزور، سوریه.
گلزار شهید: تهران، بهشت زهرا سلام‌الله علیها، قطعه ۵۳، ردیف ۸۶، شماره ۴.
🕊🕯

نام و نام خانوادگی: علیرضا توسلی
تولد: ۱۳۴۱/۷/۱، بهسود افغانستان.
شهادت: ۱۳۹۳/۱۲/۹، درعا، سوریه.
گلزار شهید: مشهد مقدس، بهشت رضا علیه‌السلام.
🌼

☀️
نام و نام خانوادگی: عباس دانشگر
تولد: ۱۳۷۲/۲/۱۸، سمنان.
شهادت: ۱۳۹۵/۳/۲۰، خلصه، جنوب حلب، سوریه.
گلزار شهید: امامزاده علی‌اشرف سمنان.
🌸

نام و نام خانوادگی: علی آقاعبداللهی
تولد: ۱۳۶۹/۷/۱۰، تهران.
شهادت: ۱۳۹۴/۱۰/۲۳، خالدیه، خانطومان.
گلزار شهید: جاویدالاثر
 

حرف دل:

چشم که باز کرد به دنیا، هم‌نام عموی شهیدش علیرضا بود و شاگرد مکتب اربابش حسین ع. چون بریر.شهادت آرزویش بود و همان آرزو او را از عشق و دلبستگی‌هایش رها کرد و به سربازی و دفاع از حرم حضرت عمه‌ی سادات رساند.نام شخصیت‌سازی که، عنوان هفتمین شهید مدافع حرم استان مازندران را، از آن خود کرد. چند ماه پیش، وقتی مطالب مربوط به این شهید والامقام و دیگر شهدای معرفی شده در سی روز سی شهید را جمع‌آوری می‌کردم، جزء شهدای دور از وطنی بود که حسرت زیارت مزار شریفش بر دل عاشقانش، بر دستان کوچک پسرش، بر چشم‌های همیشه بارانی همسرش، و بر چهره‌ی داغدار پدر و مادرش شراره‌ی غم می‌ریخت.شهید قربانخانی هم همین‌طور و شهید بلباسی و...به وقت هزار و چهارصد و چهلمین ضیافت، علیرضا بریری و مجید قربانخانی به آغوش مادرانشان رسیده و کتاب شعر انتظار را بسته بودند.حال به این امیدیم که خانواده‌های عزیز شهید محمد بلباسی و سردار شهید داریوش درستی، و دیگر خانواده‌های معزز شهدایی که کماکان چشم به راه انتظار دوخته‌اند، به زودی، طلوع شب هجرانشان را نظاره‌گر باشند.ما، همه، در انتظار رویت خورشیدیم.*همو که با سپاهی از شهیدان خواهد آمد.* *اللهم عجل لولیک الفرج* 🤲🏻

نام و نام خانوادگی: *علیرضا بریری*
تولد: ۱۳۶۶/۱/۳۰، بابلسر.
شهادت: ۱۳۹۵/۲/۱۶، کربلای خانطومان، سوریه.
رجعت: ۱۳۹۷/۱۰/۱۶.
گلزار شهید: گلزار شهدای امام‌زاده ابراهیم علیه‌السلام، شهرستان بابلسر

حرف دل:

از آسمان شهیدی آمده است. نگاهش اما به سوی بی‌کران‌هاست. آمده تا امروز میزبان سفره مهمانی خدایی‌مان باشد.
 
حسین است و به رسم عاشقان حضرت ارباب، غلام این خانه است. و برای عزتش همین بس که "حسین معزغلامی" خوانده شود.
 
شهرتش در میان آسمانیان، به جهت مقاومتش روی زمین بوده است. مقاومتی که دشمن دون‌مایه‌اش را به زیر کشیده و شجاعتی که قدرت پوشالی ارتش باطل را به سخره گرفته است.
و بعد از مقاومتی دلیرانه و تا آخرین فشنگ و آخرین قطره خون، وقتی تل امام سجاد علیه‌السلام در منطقه قمحانه استان حماه سوریه، که قرار بود با سقوطش قسمت بزرگی از سوریه به دست حرامی‌ها بیفتد، از چنگال تکفیری‌ها آزاد می‌شود، همه دلخوشی‌ها و آرزوهای یک پدر و مادر از داشتن تک‌پسر و جگرگوشه‌شان در یک متر خاک چال می‌شود تا عزت و آبرو و شرف اسلام عزیز پابرجا بماند.
آفرین بر این صبر مادر و مردانگی پدر...

نام و نام خانوادگی: *حسین معز غلامی*
تولد: ۱۳۷۳/۱/۶، امیدیه.
شهادت: ۱۳۹۶/۱/۴، حماه، سوریه.
گلزار شهید: تهران، بهشت زهرا سلام‌الله علیها، قطعه ۵۰، ردیف ۱۱۶، شماره ۱۸.

حرف دل:

شرم دارم از اینکه بخواهم از تو بنویسم. قلمم ناتوان است و در برابر تو و شخصیت عظیمت، مقام والایت و افکار بلندت سر تعظیم فرود می‌آورد.
 
سال‌ها بود در آرزوی چنین روزی در انتظار نشسته بودم تا آن نگاه معصومانه و پرمعنی را با شرح حال زندگیت پیوند بزنم و همراه با دوستان آسمانیم در سی‌روز سی‌شهید، میهمان لحظه‌های ناب بودنت باشم.
اما حالا می‌بینم که من کجا و حال همراهانم کجا؟! من کجا و معنویتی که این روز قدرمان را لبالب از حضور تو کرده کجا؟!
شنیده بودم دوست شهید رسول خلیلی بوده‌ای. عکس‌های زیادی از تو بر سر مزارش دیده بودم. ارادتت به او مثال زدنی بود. پدرش هم برای هردوی شما آرزوی شهادت کرده بود. و تو با رفاقت با او به آرزویت رسیدی. به آرزویی که از روز تولدت برایت رقم زده بودند.
از قدیم هم می‌گویند حلال‌زاده به دائیش می‌رود. چه زیبا اقتدا کردی به دائی‌های شهیدت. و چه حسرت و اندوه غمباری، توشه امروز من شد.
ما اینجا گم شده‌ایم. ما اینجا در میان انبوهی از گناه و تیرگی‌ها گم شده‌ایم.
ای شهید! ای که بر بلندای کمال انسانیت ایستاده‌ای و ما روسیاهان را از آن بالا نظاره می‌کنی‌! ما را از دعاهای خاصه‌ات بی‌بهره نگذار که در این وادی ظلمت دنیا سخت زمین گیریم.

نام و نام خانوادگی: *محمدرضا دهقان‌امیری*
تولد: ۱۳۷۴/۱/۲۶، تهران.
شهادت: ۱۳۹۴/۸/۲۱، حلب، سوریه.
گلزار شهید: امامزاده علی‌اکبر علیه‌السلام چیذر، تهران

حرف دل:

حال و هوای امشبم با شب‌های قبل متفاوت شده است. دقایقی بیشتر به سحر نمانده و هنوز نتوانسته‌ام در حد بضاعت ناچیزم، برای شهید فردا، کلمات را در ذهن آشفته‌ام بیابم و کنار هم بگذارم.
از خود شهید مدد می‌خواهم برای این آشنایی‌. دنبال نشانه می‌گردم. جز دلتنگی و پریشانی چیزی دستم را نمی‌گیرد.
بی‌هوا، کسی از راه می‌رسد. و مرا میهمان حرم حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام می‌کند. شب جمعه است و شب زیارتی آقا اباعبدالله‌الحسین. به نیابت از زیارت مولا نائب‌الزیاره همه عزیزان همراهم در سی‌روز سی‌شهید می‌شوم.
جرقه‌ای می‌افتد توی ذهنم. شهید محمد پورهنگ هم همینجا تشییع شد و بعد پیکر رنجور و خسته از بیماریش در خاک آرمید.
دلم قرار می‌گیرد. و چه غوغایی وصف ناشدنی بود آن روز.  خدا می‌داند در آن تشییع آسمانی، چقدر از مردم عادی در این جاذبه الهی منقلب شدند و شاید ارادتشان به مکتب اهلبیت علیهم السلام، یعنی همان چیزی که شهید پورهنگ می‌خواست تغییر کرد. تلقی‌ام این است که این دعوت ناگهانی هدیه شهید است.
خدایا! چقدر شهدا خوبند. هادی‌اند حتی پس از شهادتشان. و چونان مولایشان
*مصباح الهدی و سفینه‌النجاتند*
🌼🦋🌼
و اما همسر مهربانش امروز، راوی دلدادگی اوست، با خدایی که به خاطرش از همه چیزش گذشت. حتی از دلبندان و نوگلانی که گذاشتن و ترک کردنشان مردانگی محض می‌طلبد.

نام و نام خانوادگی: *محمد پورهنگ*
تولد: ۱۳۵۶/۶/۱۶، شهرری.
شهادت: ۱۳۹۵/۶/۳۱، تهران، بیمارستان بقیه‌الله، بر اثر ترور بیولوژیک در لاذقیه سوریه.
گلزار شهید: تهران، بهشت زهرا(س)، قطعه ۴۰، ردیف ۱۹، شماره ۳.

🌙
نام و نام خانوادگی: *روح‌الله قربانی*
تولد: ۱۳۶۸/۳/۱، تهران.
شهادت: ۱۳۹۴/۸/۱۳، سوریه، حلب.
گلزار شهید: تهران، بهشت زهرا سلام‌الله‌ علیها، قطعه ۵۳، ردیف ۸۷، شماره ۶.
🌾