امامزادگان عشق

حرف دل:

خان‌طومان، مازندران، شهادت...
تعجب نکنید، قرار نیست کسی با این سه کلمه جمله بسازد. جمله قبلا ساخته شده است؛ سه سال پیش، جایی روی نقشه بزرگ کشورمان، آن سوی کوه‌های سر به فلک کشیده البرز، زیر سایه دماوند همیشه استوار، وقتی که سربازان مازندرانی‌ غیور سپاه سید علی، از زیر قرآن‌ها رد شدند، با جگرگوشه‌هایشان وداع کردند و رفتند برای دفاع از حرم حضرت زینب(س)، و ایستادند مقابل تکفیری‌ها، و رو در رو شدند با ظالمان زمانه و عاشقانه و سبکبال و آرام پر کشیدند سمت آسمان،‌ و پیکرهای مطهرشان کنار حرم عمه سادات آرمید و جاودانه شد،
جمله
ساخته شده بود.
✍🏻و ما هر سال اولین روز ضیافت‌الله‌مان را با یاد عزیزانی عطرآگین می‌کنیم که قلبشان مملو است از عشق مادر. بی‌نشانند در تاسی به مادر. مادری بی‌نشان که سال‌هاست سوی چراغ مزارش در قلب شیعیانش زبانه می‌کشد.
  و امروز به یاد بزرگمردانی از مازندران، دلاوران غیور جاویدالاثر در منطقه خانطومان، دیباچه نهم از سی‌روز سی‌شهیدمان را می‌گشائیم.

نام و نام خانوادگی: محمد بلباسی
تولد: ۱۳۵۸/۱/۱، ساری.
شهادت: ۱۳۹۵/۲/۱۷، خانطومان، سوریه.
گلزار شهید: جاویدالاثر🕊🌷

حرف دل :

جنون سن و سال نمی‌شناسد.
دیوانه‌ات که بکنند خودشان هم می‌برندت.
دیگر لازم نیست دنبالشان بدوی.
خوش به حال آنانکه مجنون شدند و رفتند.
خوش به حال شهدا!
مجنون شدند و سبکبال رفتند. چه دیدند و چه شنیدند که خود را تنها لایق آغوش خدا دیدند؟!
 
حامد جوانی اما در این بین، گوی سبقت را ربوده است!
شیرمرد دیگری از دیار آذربایجان، تبریز قهرمان‌پرور
از همان اسطوره‌های گمشده‌ای‌ است که میهنم از داشتنش به خود می‌بالد.
می‌گویند عاشق که باشی رنگ معشوق به خود می‌گیری... وقتی شهید جوانی، شهید ابوالفضلی خوانده می‌شود؛
عاشقانه به مریدش حضرت قمربنی‌هاشم علیه‌السلام اقتدا کرد و چون ایشان به لقاءالله شتافت و به شهادت رسید. بی دست. و چه با شکوه رنگ پذیرفت از مولایش اباالفضل.
 
امسال افتخار میزبانی از مادر دوست‌داشتنی و مهربانش و میهمانی در کنار سفره کرامت او از آن ما شده است و ما از نیل به این فیض عظیم خدا را شاکریم.
در معیت این بانوی نور و شاگرد اول مکتب خانم زینب سلام‌الله‌علیها، جرعه‌نوش بحر عظیم معرفت و عظمت خانواده جوانی خواهیم شد و در برابر کرامت و بزرگواریشان، خاضعانه سر تعظیم فرود خواهیم آورد.

نام و نام خانوادگی: حامد جوانی
تولد: ۱۳۶۹/۸/۲۸، تبریز.
مجروحیت: ۱۳۹۴/۲/۲۳، لاذقیه، سوریه.
شهادت: ۱۳۹۴/۴/۴، بیمارستان بقیه‌الله تهران.
گلزار شهید: وادی رحمت تبریز.

حرف دل :

بازهم صدای پای یاران مهدی(عج) در کوچه پس کوچه‌های شهرمان پیچیده است.
دوباره شمیم بهشت همه جا را پر کرده و نوازشگر مشاممان شده است.
 
مردانی از روزگار دفاع مقدس، که از قافله یاران بهشتیشان جا مانده‌ بودند، بال گشوده‌اند و خود را به کاروان شهدایی مدافعان حرم آل‌الله رسانده‌اند.
فریادی بر لب دارند و سودایی در دل:
"کلّنا عباسکِ یا زینب"
 
سعید انصاری یکی از همان مردان سرزمین حماسه است.
همسرش سرکار خانم "فاطمه جعفری" خوب می‌شناسدش. وقتی او را و روایتگری‌هایش را به چشم دیدم دریافتم.
 
بی‌اختیار به سمتش رفتم و از ایشان خواستم تا روزی میهمان دل مهربانش شویم.
با رویی گشاده و آغوشی باز درخواستم را پذیرفت. و حالا ایشان یکی از میهمانان محفل شهدایی ماست.
پای کلام شیرینش می‌نشینیم و از صفای خانواده انصاری دلهایمان را مصفّا می‌کنیم.
 

نام و نام خانوادگی: سعید انصاری
تولد: ۱۳۴۹/۱۰/۴، تهران‌.
شهادت: ۱۳۹۴/۱۰/۲۳، سوریه، حلب، خان‌طومان.
یادمان شهید: تهران، بهشت زهرا(س)، قطعه۵۰، ردیف ۱۰۳، شماره ۱۶.

حرف دل :

حکایت عجیبی‌ست بین پدر عشق و پسر
هر دو باهم عهد می‌بندند فدایی عمه سادات باشند.
اما قرار می‌شود یکی برود و دیگری بماند. باهم اذن حضور ندارند. پدر گوی سبقت را می‌رباید و می‌رود.
پس از چندی به ایران بازمی‌گردد. سه ماه از ازدواج پسر گذشته است‌. با همه دلبستگی‌ها این بار پسر راهی سرزمین عشق می‌شود. می‌خواهد حافظ سنگر پدر باشد.
و یک ماه که از حضور و مجاهدتش می‌گذرد می‌شود هجدهمین شهید مدافع حرم آذربایجان شرقی.
 
و به راستی این پسر است که گوی سبقت را از پدر ربوده است در عشقبازی و دلدادگی.
 
با همراهی همسرش، سرکار خانم "سمیه یل‌هیکل آباد"، همسر وهب نصرانی‌ دیگر، میهمان چشمه‌ی نور و صفای حضور او خواهیم شد.

نام و نام خانوادگی: وحید فرهنگی
تولد: ۱۳۷۰/۷/۱۵، تبریز.
شهادت: ۱۳۹۶/۸/۱۴، ادلب، سوریه.
گلزار شهید: گلزار شهدای وادی رحمت تبریز

حرف دل :

غریبند هنوز شهدای لشگر فاطمیون.
شهدای افغانی که از سرتاسر بلاد اسلامی، برای دفاع از حریم حرم عمه سادات، مردانه برمی‌خیزند، می‌جنگند، سر می‌دهند و از هیچ دشمنی ابا ندارند.
اسم و رسم و نام هم برایشان اهمیتی ندارد.
چنان تصاویر حماسی از خود در ذهن‌ها بر جای می‌گذارند و چنان صحنه‌های بی‌مثالی از عشقبازی با پروردگارشان در خاطره‌ها خلق می‌کنند که نه گفتنی‌ست و نه شنیدنی.
باید پای حرف‌های سید ابراهیم‌ها، تمام‌زاده‌ها و حسن قاسمی‌ها نشست تا راهی برای رسیدن به دریای ژرف وجودشان پیدا کرد.
و شهید مهدی صابری یکی از همان‌هاست.
شهید که می‌شود، سید ابراهیم، سعی می‌کند تا جای خالی او را برای پدر و مادرش پر کند؛ شهید علی تمام زاده آرزو می‌کند که بعد از شهادتش پایین پای او دفن شود.
در برپایی سفره‌ی دیگری از ضیافت ماه خدا، میهمان شهید "مهدی صابری" فرمانده گردان حضرت علی‌اکبر(ع)، از لشگر فاطمیون خواهیم شد.
 
یا علی‌اکبر لیلا!
این علی‌اکبر مقتدای ما سیدعلی‌ است. این قربانی را از رهبرمان بپذیر و به حقانیت عشقی که بین تو و اوست فرج منتقم خون او و دیگر شهدای راه حق را از خداوند طلب کن.
آمین یا رب‌ العالمین

نام و نام خانوادگی: مهدی صابری
تاریخ تولد: ۱۳۶۸/۱/۱۴، مشهدمقدس.
تاریخ شهادت: ۱۳۹۳/۱۲/۱۳، تل قرین، سوریه.
گلزار شهید: بهشت معصومه سلام‌الله علیها، قم، قطعه شهدای مدافع حرم.

حرف دل :

سرداران سپاه امام عصر علیه‌السلام، گمنامند.
وقتی شناخته می‌شوند که از این جهان، بار سفر ببندند.
اسم و رسم برایشان اهمیتی ندارد. تنها و تنها به انجام وظیفه‌ای که در برابر حضرت معشوق خود دارند، می‌اندیشند.
سردار شهید "حاج شعبان نصیری" یکی از همین سربازان گمنام است.
وقتی شناخته می‌شود که بنرهای شهادتش در جای جای شهر آویخته می‌شود.
نه! بعد از گذشت یک سال از شهادتش، هنوز  هم گمنام است.
همین چند روز پیش، وقتی در اولین مراسم سالگرد شهادتش، شرکت کردم پی بردم که چه درّ نایابی و ناشناخته‌ای از میانمان رفته است.
به گفته "ابومهدی"، فرمانده نیروهای حشد الشعبی عراق، مردم عراق بیشتر حاج شعبان را می‌شناسند و یادش را گرامی‌ می‌دارند تا شما ایرانیها. اگر او و همرزمانش نبودند بغداد و دمشق سقوط کرده بود.
حاج شعبان، در روزهایی که بوی آزادی و آزادگی می‌دهد و به یاد شهید جهان‌آرا معطر است، به شهادت می‌رسد. درست چهل روز بعد از شهادتش، تلاشهایش در آزادی موصل به ثمر می‌نشیند و او به "جهان آرای موصل" شهرت می‌یابد.
ایران و ایرانی، عزت و شرف و آبرو و امنیتش را مدیدن خون حاج شعبانهاست. همانان که مردانه در  اطلاعات عملیات سپاه ایستادند و در عملیات کربلای ۵ حماسه آفریدند. و دلاوری‌هایشان همچنان ادامه دارد.
در آستانه دوازدهمین طلیعه ماه رمضان، و در ایام اولین سالگرد شهادت این سردار گمنام، سر تعظیم در برابرش فرود آورده و ثواب اعمال مستحبی‌ ناچیزمان را پیشکش روح ملکوتیش می‌نماییم. باشد که شامل دعاهای خیرش قرار گیریم.
سپاس فراوان از حضور نورانی و صمیمی سرور ارجمندم سرکار خانم "معصومه موذنیان" همسر آن والامقام آسمانی و همچنین همکاری خانواده بزرگوار شهید بابت برپایی این بزم باشکوه🌺

نام و نام خانوادگی: شعبان(علی) نصیری.
تولد: ۱۳۳۷/۱/۱، تهران.
شهادت: ۱۳۹۶/۳/۵، غرب موصل عراق.
گلزار شهید: تهران، بهشت زهرا(س)، قطعه ۲۹

حرف دل :

عزیز شد.
بزرگ شد.
علمدار شد.
شهید شد.
شاخص شد.
جایش شد روی چشم خیلی‌ها.
و چیست راز اینهمه عزت و بزرگی و مردانگی؟!  
                         🔆🔆🔆
مدتی بود نشان از هر شهید و فدایی دفاع از حریم حرم بی‌بی را که می‌گرفتم بالاخره یک‌ جایی می‌رسیدم به "سید ابراهیم". شهید نام آشنایی که اکثر شهدا با او خاطره دارند...
شهید قاسمی، شهید عطایی، شهید تمام زاده، شهید درستی، شهید صابری، و....‌
همین مرا ترغیب کرد تا به او بپردازم که چرا یک نفر بین دوستانش اینقدر عزیز می‌شود و خواستنی؟!
 
و گذشت تا با مرور و پرداختن به هرآنچه که در وصف این مرد آسمانی بود این جمله از او مرا به جواب سوالم رساند:
 
"خودم و زنم و بچه‌هام و دار و ندارم و هفت جد و آبادم فدای یک کاشی حرم حضرت زینب"...
صدایش مثل زنگ چندین بار در سرم پیچید.
حجت بر من تمام شد.
این بود راز عزت و عظمت مقامش.
 
آری! غلام ادب عباس شدن جز این نیست که خود و عزیزدردانه‌هایت را از کاشی حرم خواهرش هم کمتر ببینی تا علمدار ارباب در روز تاسوعا خریدار جان شیرینت باشد.
                           🔆🔆🔆
و امروز دقایقی از لحظات میهمانی خداییمان را زیر سایه مادر مهربانش، با نور وجود او آذین می‌بخشیم.

نام و نام خانوادگی: مصطفی صدرزاده با نام جهادی سیدابراهیم
تولد: ۱۹ شهریور ۱۳۶۵، شوشتر، خوزستان.
شهادت: ۱ آبان ۱۳۹۴، حلب، سوریه، برابر با تاسوعای حسینی.
 گلزار شهید: گلزار شهدای بهشت رضوان کهنز شهریار.

حرف دل :

قصه‌ی آشنائیت برایم عجیب بود و دلنشین.
و تو گمنام زیستی و گمنام به شهادت رسیدی و همچنان در میان شهدای مدافع حرم، گمنامی.
 
با شنیدن قطعه‌ی "دوست شهید من"، کنجکاو شدم که بیشتر بشناسم قلب عاشقی را که مهیای رفتن است. لبخندی که همسفرانش را در نبودش دیوانه کرده و عاشق برگزیده و پاسبان حریم حرمی که حضرت یار او را پسندیده است.
آرزویم شد تا در یکی از روزهای خوب خدا با سایر دوستان سی روز سی شهیدی‌ام مهمان تو باشیم. با کمک همین دوستانم از خانواده‌ات نشانی گرفتم و از در لطف و مهربانیشان که میراث خانوادگیتان است افتخار حضور در این میهمانی از آن ما شد.
 
و چه بهتر از این، که همنشین حسین علیه‌السلام دعاگوی ما جامانده‌ها باشد...

نام و نام خانوادگی: علی تمام زاده
تولد: ۱۳۵۵، کرج.
شهادت: ۱۳۹۴/۸/۱۶، سوریه، باغ زیتونی حوالی حلب.
گلزار شهید: گلزار شهدای کرج.

حرف دل :

و خدا می‌خواست که تو اولین باشی!
 
وقتی در صف بهترین بندگانش، که برای ملکوتی شدن بال می‌گشودند تا از معارج آسمان‌ها به بلندای بی‌نهایتش پرواز کنند؛ تو، بال در بال ملائک، از دیگران سبقت گرفتی، تا نام "اولین شهید مدافع حرم آل الله" بر تارک پیشانیت بدرخشد و تا ابد ماندگار بماند...
نامت بلند باد ای آموزگار عشق...

نام و نام خانوادگی: محرم ترک
تولد: ۱۳۵۷/۱۰/۱۹، شهرستان ازنا، استان لرستان.
شهادت: ۱۳۹۰/۱۰/۲۹ سوریه.
گلزار شهید: تهران، بهشت زهرا سلام‌الله‌علیها، قطعه ۵۳، ردیف ۸۷، شماره ۳

حرف دل :

میهمان سی روز سی شهید بود. از دو سال قبل.
اما هرگز فکر نمی‌کرد سال بعد وقتی دوباره همراه گروه شود، همسر، شریک و یگانه همدلش آسمانی شده و به خیل عظیم شهیدان پیوسته باشد و امسال بشود میزبان یکی از روزهای خوب میهمانی خدا در سی روز سی شهید‌.
 
این، حرف خودش بود.
 
سرکار خانم زهرا باریکانی، بانوی فداکار و همپای مردی آسمانی، که ماه‌هاست با اشک چشم، غم جاماندن از طائران سبکبال ملکوت، و تنها همدم زندگیش را از دیده‌ی دل می‌زداید.
 
همسر بزرگمردی که پیکر مطهرش، همچنان در چنگال وحشیانه داعش به تاراج مانده و تاکنون به وطن عزیز اسلامیمان بازنگشته است.
 
در دومین طلیعه ماه رحمت الهی، میهمان این خانواده نورانی خواهیم بود.

نام و نام خانوادگی: داریوش درستی
تولد: ۱۳۴۲/۸/۹، تهران.
شهادت: ۱۳۹۵/۶/۹، سوریه استان حماه، تل ناصریه.
یادمان شهید: تهران، بهشت زهرا(س)، قطعه۲۹، ردیف ۱۹، شماره ۱۱.