امامزادگان عشق

📎
بین شهدایی که کمتر نامی از آنها به میان می‌آید و به قول معروف گمنام اما خوشنامند نام شهیدی از دیار غیورپرور خوزستان خوش می‌درخشد.✨
او که سربازی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را در همه ابعاد زندگی‌اش به درستی معنا کرد و از بهترین اولیای الهی شد.
متن دست‌نوشته‌هایش در مناجات با خدا و وصیت‌نامه‌‌ی پرمغز و کلام زیبایش گواه آن است که توانسته ترجمان مفهوم بندگی در درگاه ربوبی باشد.
وصیت نامه‌ای که برای هر زن و مرد شیعه، کتاب انسان‌سازی است‌.

الحمدلله سی‌روز سی‌شهید فرصتی را پیش آورد تا اقوام یکی از بچه‌‌های گروه، «شهید حمید کیانی» باشد که امروز بتوانیم سر سفره کرامتش میهمان شویم و از فیض حضورش برای وجود زنگار گرفته‌مان نور بگیریم.
از زحمات دوست عزیزم سرکار خانم دکتر سوده مهدیان و همسر محترمشان جناب آقای وحید کیانی برای این معرفی، بی‌حد سپاسگزارم.💐

📎
امروز توی سی‌روز سی‌شهید، «روز رفیق و رفاقته!»
 نه از این رفاقت زمینی‌هایی که صرف احساسات و منافع و حال خوب طرفین شکل می‌گیره و با کوچکترین دلخوری و ناراحتی هم از بین میره یا کم‌رنگ میشه!
بلکه رفاقتی که پر از خیر و برکته! روز به روز پر پروازت رو بلندتر می‌کنه. باهاش اوج می‌گیری تا برسونتت به جایی که باید.
حتما این روایت از پیامبرمون رو شنیدی که فرموده‌اند: «وقتی خدا برای بنده‌اش خیر بخواد رفیق خوب نصیبش می‌کنه!»

خوندن زندگی‌نامه شهید امروز، منو خیلی به فکر فرو برد! اینکه با یه رفاقت خوب و درست میشه رسید به بالاترین خیر و برکتی که میشه متصوّر شد و اصلا چه خیر و برکتی از این بالاتر که رفاقتت بشه دلیل شهادتت!
قطعا فقط رفاقتی از جنس خدا...

و تو امروز به یاد شهیدی که علمدار رفاقت بود: «برای بهترین دوستانت دعای شهادت کن!»

📎
مادربزرگ خدا بیامرزم تا وقتی زنده بود محور وحدت کل فامیل بود.
به هر بهانه‌ای همه توی خونه‌اش جمع می‌شدیم و دیدارها تازه می‌شد.
اواخر عمرش ایده‌ای توی سرش داشت که آرزوش بود عملیش کنه ولی عمرش به دنیا قد نداد.
یکی از اعضای فامیل که فرزند شهید بود، تونست با همه سختی‌هاش اون رو عملی کنه. توی شهر گشت و هرچی خانواده شهید که با هم نسبت خانوادگی داشتیم رو پیدا کرد.
همه رو دعوت کرد به یه دورهمی. به یه جمع صمیمی به نام «پلاک ۳۲» که با حضور «سردار علی فضلی» گرمتر هم شد.
هیچ‌کدوم باور نمی‌کردیم توی کل فامیل ۳۲ تا شهید داشته باشیم.
«شهید سعید خرم‌نژاد» یکی از همون شهداست. شهیدی که تا حالا جز یه قاب عکس کنار عکس عموهای شهیدم روی طاقچه‌ خونه‌ی بزرگترا و آلبوم عکس پدرم چیزی ازش نمی‌دونستم.
خدا رو شکر که سی‌روز سی شهید مجالی شد تا منم بتونم با کمک رفقای عزیزم، رسالتم رو نسبت به شهدای فامیل و شهر پدری و مادریم انجام بدم.

از «سرکار خانم فاطمه مجدی» خاله شهید هم بابت ارسال مطالب و مصاحبه‌ها و پیگیری‌های مدامش بی‌نهایت ممنونم. 💐

خلاصه که دوستان حال و هوای امروز رو اصلا از دست ندین. شهید خرم‌نژاد قراره باغ دلاتون رو سبز و خرم کنه.
 💚🍀☘️🌿🌱🌿☘️🍀💚

📎
مردی از تبار خطه شیرمردان ایلام
در برابر دشمنان، :أَشِدَّاء عَلَى الْکُفَّارِ»
و در میان دوستان «رُحَمَاء بَیْنَهُمْ»
با قلبی مالامال از عشق به دین، وطن و ولایت
در سحرگاه ششمین روز از ماه میهمانی خدا
به مسلخ عشق می‌رود؛
 در برابر دشمنان می‌غرد و سینه‌اش را آماج تیرهای ناپاک‌دلان می‌کند؛ تا امروز من و تو در سایه امنیت ایران عزیز مقتدر بمانیم.

آنانی که دست توسل به سویش دراز کرده‌اند او را به کرامات بسیار می‌شناسند؛ اما کرامت اصلی او «شهادت» است‌؛ چرا که برای شاگرد مکتب انتظار «اَلْقَتْلُ لَنا عادَةٌ وَ کَرامَتُنَا الشَّهادَةُ.»

با تشکر از فرزند برومندش، «جناب آقای مجید باقری» و دوست عزیزم «سرکار خانم وحیده حلمی» بانیان این مهمانی، به تماشای برگ‌هایی از زندگی آن شهید والامقام می‌نشینیم.

📎
اگه خاطرت باشه سال گذشته، آخرین روز سفره‌مون، به یاد شهید زنده، جانباز قطع نخاع دفاع مقدس «حاج ابراهیم صمدی» و  با دعا برای سلامتی ایشون گذشت و در کنار حضور گرم و صمیمی همسر محترمشون «سرکار خانم فاطمه صفری» سفره سال چهاردهم جمع شد.

میزبان امروزمون دایی شهید خانم صفری هستن.
شهیدی که به گفته ایشون از گمنام‌ترین‌ شهداست. سال‌هاست مزارش بی‌شمع و چراغ مونده و هنوز هم در اوج مظلومیت قرار داره.
تا به حال هیچ کجا مطلبی به شکل مدون از او جمع‌آوری نشده و اعضای خانواده‌‌اش هم به رحمت خدا رفتن.

بعد از شهادتش ۲۰ سال در منطقه فکه مفقودالاثر بود. پدر و مادرش اونقدر چشم به راه موندن تا عمرشون به سر اومد و به رحمت خدا رفتن.

اونچه که امروز به پیشگاه چشمانت هدیه می‌کنیم از دل سوخته و دلتنگ خانم صفری نازنین براومده...

📎
از حرم امام رضا(علیه السلام) بهم زنگ می‌زد. توی صداش، یه وجد و هیجان خاصی بود. معلوم بود زیارت، حسابی بهش چسبیده!
بی‌مقدمه پرسید: «هنوزم تو لیست سی‌روز سی‌شهید برا امسال جا هست؟!»
از اینکه از اونجا اینو می‌پرسید برام عجیب بود! دلیلش رو که پرسیدم خیالش رو راحت کردم که بله جا هست!
مادرشوهر پیرش رو تنهایی برده بود حرم. تو سختی‌های رفت و آمدش با صندلی چرخدار، یکی از خدّام به دادش رسیده و خیلی کمکش کرده بود. از یه جای خلوت، مادر شوهرش رو برده بود کنار ضریح. آخر سر هم ژتون غذای حضرتی خودشو داده بود بهشون. خلاصه اشک شوق رفیق ما رو درآورده بود. موقع خداحافظی هم گفته بود: «تشکر لازم نیست! برای پسرم که شهید مدافع حرمه صلوات بفرستید!»
بعد ۵ سال دوری تازه پیکرش برگشته بود ایران؛ داغ دلش تازه بود.
حالا دوستم می‌خواست با معرفی امروزش به همه ما، و به پاس قدردانی از خون اون شهید، ذره‌ای از محبت پدرش رو جبران کنه.
شما هم به روح بلند شهید مدافع حرم «محمدرضا بیات» صلوات بفرستید🌸

📎
وقتی خداوند آدمی را خلق کرد بار سنگین امانتی بزرگ را بر دوشش نهاد که نه زمین و آسمان‌ها تحمل آن را به عهده گرفته بودند و نه دریاها و کهکشان‌ها توان پذیرش این بار عظیم را داشتند!
وقتی خداوند آدمی را خلق کرد عصاره‌ای از ربوبیّت و مهر خود به بندگانش را، در وجود کسی به نام «مادر» به ودیعت گذاشت تا او با آن جگرگوشه‌اش را در دامانش، عاشقانه بپرورد و بدین‌سان زیباترین تصویر مهر الهی به بندگانش در کائنات متجلی گردد...

بزرگی می‌گفت آن اولی «عشق الهی» بود و آن دومی نیز؛
اما من امروز می‌گویم آن اولی «صبر» بود؛ صبر در مصیبت و تحمل بار غم از دست دادن عزیزان!
تحمل بار این غم‌ها را، کوه‌ها و آسمان‌ها برنتافتند چرا که این، فقط کار همان «مادر» است؛ او که مظهر آیینه‌ی تمام‌نمای جمال خداست...
آنهم مادری که بارها عزیزانش را به مصاف گرگ‌ها فرستاده و شهد شیرین لقای آنان را به عطای خدایش، به انتظار نشسته است!
و امروز، خداوند بارقه‌ای از اقتدار خویش را در ثبوت گام‌های او قرار داده.

«مادر شهیدان داوود، رسول و علیرضا خالقی‌پور و شهید محمدصادق جاویدی» میزبان امروز میهمانی ماست...
🌺🌸🌼🌻🕯

نام و نام خانوادگی جانباز: بهزاد پروین‌قدس.
تولد: ۱۳۴۳/۱/۳، تبریز.
شهادت: در رکاب مولا صاحب‌الزمان ان‌شاءالله.
🕯🦋

در هشتمین سالگرد شهادت بزرگمردی غیور از شهر خون و قیام، اولین شهید روحانی مدافع حرم شهید محمدمهدی مالامیری، میهمان سفره فیض آن والامقامیم.

🕊
نام و نام خانوادگی شهید: محمدمهدی مالامیری کجوری
تولد: ۱۳۶۴/۳/۲۶، قم.
شهادت: ۱۳۹۴/۱/۳۱، بُصرَی‌الحریر، درعا، سوریه.
رجعت: ۱۴۰۰/۵/۲۱.
گلزار شهید: قم، گلزار شهدای امامزاده علی‌بن جعفر علیه‌السلام.
🎂🌹

🌺
نام و نام خانوادگی شهید: سجاد مرادی
تولد: ۱۳۶۱/۱۰/۲۸، روستای آورگان، شهرستان بلداجی، استان چهارمحال و بختیاری.
شهادت: ۱۳۹۴/۹/۱۶، خلصه، حوالی حلب، سوریه.
گلزار شهید: اصفهان، گلستان شهدا، قطعه مدافعان حرم.
🦋