امامزادگان عشق

حرف دل :

یتیم شدیم. پدر، بار سفر بست و رفت و تا دنیا دنیاست، گرد یتیمی را بر چهره‌هامان نشاند. درد بی‌پدری را هیچ مرهمی تسکین نمی‌بخشد مگر فرج فرزندش.
 
و امروز، در ضیافت شهدائیمان، دست به دامان شهیدی از سلاله‌ی حضرت پدر می‌شویم. شهیدی بی‌سر، که عاشقانه‌هایی دارد با حضرت دلدار.
شاید، به بهانه‌ی این همراهی، دستان خالی ما را، در ید الهی جان جانانمان بگذارد.
 
سید قاسم ذبیحی‌فر عزیز!
در این فقر معنوی، و در این غرق شدن در روزمرگی‌، دستانمان را بگیر. شفیع‌مان باش.
سلام ما را به ارباب بی‌سرت برسان و از او بخواه فرج مولا و مقتدا و صاحبمان را.
 
به او بگو ما گم شده‌ایم. ما، در فتنه‌ها و شدائد آخرالزمان گم شده‌ایم.
چراغ راهمان شو. برسانمان به مصباح هدایت. به کشتی نجات. تنهایمان مگذار. دست‌هایمان آلوده است و قلب‌هایمان خراب. روی سر بالا آوردن و دست بلند کردن به سوی درگاه خدا را هم نداریم.
تو را قسم می‌دهیم به حق این روز، روزی که به لقاءیارت شتافتی.
در سی و یکمین سالگرد شکوهمند عروجت، برایمان میزبان خوبی باش. ثواب همه اعمال مستحبی‌ امروزمان را پیشکش پیکر بی‌سرت می‌کنیم و به امید شفاعتت هستیم.
التماس دعا
یا علی
💠
با تشکر از همدلی‌ و همراهی خواهر بزرگوار شهید سید قاسم ذبیحی‌فر💐

نام و نام خانوادگی: سیدقاسم ذبیحی‌فر
تولد: ۱۳۴۷/۸/۲۶، تهران، شهرستان ری.
شهادت:۱۳۶۶/۳/۱۷، کوخ نم‌نم کردستان عراق بر اثر انفجار مین در حین پاکسازی.
گلزار شهید: تهران، بهشت زهرا‌ سلام‌الله علیها، قطعه ۲۹، ردیف ۱۷۱، شماره ۱۹.

حرف دل :

نیمه خرداد!
روزی با عظمت و شکوهمند!
روزی عزیز!
پُر خاطره و البته پُر مخاطره!
و امروز ورق بزنیم این خاطرات را:
 
سال ۴۲؛ سال شروع نهضت؛ سال تغییر و جوشش و رویش و...
 
"تو اگر برخیزیّ!
من اگر برخیزم
همه بر می‌خیزند.
تو اگر بنشینی!
من اگر بنشینم،
چه کسی برخیزد؟
چه کسی با دشمن بستیزد؟
چه کسی پنجه در پنجه هر دشمن درآویزد؟
دشت‌ها نام تو را می‌گویند
کوه‌ها شعر مرا می‌خوانند
کوه باید شد و ماند
رود باید شد و رفت
دشت باید شد و خواند.."
یا مقلب القلوب! یا مدبر اللیل! یا محول الحول!... آیا انعقاد نطفه انقلاب شیعه، سال ۴۲ است؟!   بله.
روح‌الله‌الموسوی‌الخمینی، شروعی طوفانی کرد، ولی تقدیر بر آن شد که هدایت نهال تازه تاسیس نهضت، از راه دور و در تبعید، صورت گیرد... وقتی می‌فرماید: "پانزده خرداد در عین حالی که مصیبت بود لکن مبارک بود برای ملت که منتهی شد به یک امر بزرگی و آن استقلال کشور و آزادی برای همه مملکت."
 
اماممان برگشت و نهضت، به پیروزی انقلاب منجر شد و شد آنچه وعده داده شده بود: «ان الله لا یغیر بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم».
این ملت، شهید دادند و خون دادند و عزت به دست آوردند و خدا یاریشان کرد...
امّا؛ چقدر زود گذشت!...
 
ای پیر جماران! خمینی عزیزمان! چقدر زود ترک دنیا کردی؟! درد دلهایت چه بود و خون دل خوردنت برای چه! چه نوشیدی از جام‌های رنگارنگ نااهلان و نامحرمان! و رفتی!
 
نیمه خرداد سال ۶۸؛ به سنت اجداد طاهرینت، ما را در ابتلا و امتحان بعد از خود، انداختی!
 
خدایا! تو شاهد باش که ما خانواده شهدا، اماممان را تنها نگذاشتیم...
 
سالها می‌گذرد حادثه‌ها می‌آید
انتظار فرج از نیمه خرداد کشم

نام و نام خانوادگی: محمد اسماعیل رضایی
تولد: ۱۳۰۴، تهران.
شهادت: ۱۳۴۲/۸/۱۱، تهران، اعدام توسط عمّال ددمنش محمدرضاشاه پهلوی.
گلزار شهید: حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ره)، رواق شهید حاج رضایی، زیر پای زوار امامزاده طاهر(ع).

حرف دل :

همنام مولایش علی علیه‌السلام و با اقتدا به او سیر ایام می‌کرد تا روزی از روزها در کربلای ۶، به ایشان بپیوندد.
سالها مفقودالاثر بود و خانواده در پی خبری از او چشم به در دوخته بودند...
آنچه می‌خوانیم داستان زندگی شیرمردی از شیعیان علی‌ست از زبان برادرزاده ایشان سرکار خانم "سمانه قشنی".

نام و نام خانوادگی: علی‌رضا قشنی
تولد: ۱۳۴۵ در شهرستان ملاثانی از توابع اهواز.
شهادت: ۶۵/۱۰/۲۴، سومار، عملیات کربلای۶.
گلزار شهید: گلزار شهدای شهر ملاثانی.

حرف دل :

در گوشه‌ای از این شهر، مسجد کوچکی است اما با آدم‌های بزرگ. خیلی بزرگ.
آن‌هایی که برای دفاع از اسلام شریف، جان‌های عزیزشان را با دل و جان در طبق اخلاص گذاشتند و خود را به قافله‌ی عشق رساندند. چرا که برایشان این جمله نصب‌العین بود: "کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا".
در زمان جنگ تحمیلی با حضور در جبهه‌های نبرد غرب و جنوب و هم‌اینک در عراق و شام...
💠                       💠                       💠
هر سال سی روز سی شهید، مفتخر به حضور و میزبانی یکی از این بزرگمردان است.
 
و امروز با سیدالشهدای شهدای مسجد شریفیه در محله‌ی نظام آباد تهران، آشنا خواهیم شد.
🇮🇷شهید عباس یزدان پناه🌷
 
باتشکر فراوان از آقایان قاسم حبیبی، مصطفی خزلی، و سرکار خانم فاطمه رضاپور و همسر محترمشان جهت ارسال مطالب شهید.

نام و نام خانوادگی: عباس یزدان‌پناه
تولد: ۱۳۳۱/۱/۱، تهران.
شهادت: ۱۳۶۰/۶/۱۷، تهران، محله‌ی گیشا. ترور به دست منافقین.
گلزار شهید: تهران، بهشت زهرا(س)، مقبره‌ی شهدای ۷۲ تن.

حرف دل :

حکایت عجیبی‌ست بین پدر عشق و پسر
هر دو باهم عهد می‌بندند فدایی عمه سادات باشند.
اما قرار می‌شود یکی برود و دیگری بماند. باهم اذن حضور ندارند. پدر گوی سبقت را می‌رباید و می‌رود.
پس از چندی به ایران بازمی‌گردد. سه ماه از ازدواج پسر گذشته است‌. با همه دلبستگی‌ها این بار پسر راهی سرزمین عشق می‌شود. می‌خواهد حافظ سنگر پدر باشد.
و یک ماه که از حضور و مجاهدتش می‌گذرد می‌شود هجدهمین شهید مدافع حرم آذربایجان شرقی.
 
و به راستی این پسر است که گوی سبقت را از پدر ربوده است در عشقبازی و دلدادگی.
 
با همراهی همسرش، سرکار خانم "سمیه یل‌هیکل آباد"، همسر وهب نصرانی‌ دیگر، میهمان چشمه‌ی نور و صفای حضور او خواهیم شد.

نام و نام خانوادگی: وحید فرهنگی
تولد: ۱۳۷۰/۷/۱۵، تبریز.
شهادت: ۱۳۹۶/۸/۱۴، ادلب، سوریه.
گلزار شهید: گلزار شهدای وادی رحمت تبریز

حرف  دل :

سپیده‌دم بیست و چهارم رمضان سال گذشته، وقتی مومنین شب زنده‌دار شب قدر، به خانه‌هایشان بازگشته بودند، وعده دیدار من بود با بانویی که واسطه‌ی میهمانی امروز ماست.
بانویی صبور که با یک‌بار دیدنش مجذوب آرامش و صبرش شدم و مبهوت جمال تمثال مبارکی که از یگانه شریک زندگیش در کنار خود داشت.
آن موقع، هنوز یک سال هم از شهادت پاره جگرش نگذشته بود.
 
کلامش دل‌نشین است. بر ذره ذره وجودتان خواهد نشست. علی‌الخصوص که میزبان امروز، از سلاله و ذریه‌ی کریم اهل‌بیت، امام حسن مجتبی علیه‌السلام و هم‌نام ایشان هم باشد.
از بیان جانفزای سرکار خانم مرتضوی عزیز، از شراب طهورای سیره محمدی و اخلاق حسنی آن مرد آسمانی سیراب می‌شویم.
 🌸شهید سید حسن محمدی🌸

نام و نام خانوادگی: سید حسن محمدی
ولادت: ۱۳۴۲/۱/۳، روستای کهنگ، از توابع استان اصفهان.
شهادت: ۱۳۹۵/۹/۷، سکوی نیمه شناور امیرکبیر، بر فراز آب‌های دریای خزر.
گلزار شهید: بهشت زهرا(س)، تهران، قطعه ۵۱.

حرف دل :

غریبند هنوز شهدای لشگر فاطمیون.
شهدای افغانی که از سرتاسر بلاد اسلامی، برای دفاع از حریم حرم عمه سادات، مردانه برمی‌خیزند، می‌جنگند، سر می‌دهند و از هیچ دشمنی ابا ندارند.
اسم و رسم و نام هم برایشان اهمیتی ندارد.
چنان تصاویر حماسی از خود در ذهن‌ها بر جای می‌گذارند و چنان صحنه‌های بی‌مثالی از عشقبازی با پروردگارشان در خاطره‌ها خلق می‌کنند که نه گفتنی‌ست و نه شنیدنی.
باید پای حرف‌های سید ابراهیم‌ها، تمام‌زاده‌ها و حسن قاسمی‌ها نشست تا راهی برای رسیدن به دریای ژرف وجودشان پیدا کرد.
و شهید مهدی صابری یکی از همان‌هاست.
شهید که می‌شود، سید ابراهیم، سعی می‌کند تا جای خالی او را برای پدر و مادرش پر کند؛ شهید علی تمام زاده آرزو می‌کند که بعد از شهادتش پایین پای او دفن شود.
در برپایی سفره‌ی دیگری از ضیافت ماه خدا، میهمان شهید "مهدی صابری" فرمانده گردان حضرت علی‌اکبر(ع)، از لشگر فاطمیون خواهیم شد.
 
یا علی‌اکبر لیلا!
این علی‌اکبر مقتدای ما سیدعلی‌ است. این قربانی را از رهبرمان بپذیر و به حقانیت عشقی که بین تو و اوست فرج منتقم خون او و دیگر شهدای راه حق را از خداوند طلب کن.
آمین یا رب‌ العالمین

نام و نام خانوادگی: مهدی صابری
تاریخ تولد: ۱۳۶۸/۱/۱۴، مشهدمقدس.
تاریخ شهادت: ۱۳۹۳/۱۲/۱۳، تل قرین، سوریه.
گلزار شهید: بهشت معصومه سلام‌الله علیها، قم، قطعه شهدای مدافع حرم.

حرف دل :

اینجا آسمان صاف و آبی است.
به دور از هیاهو و تعلقات مادی زندگی.
یکی از همراهان سی روز سی شهید ما را به اینجا خوانده است.
به روستای پیشبر، حدود ۱۲۰ کیلومتر در شرق شهرستان قائن در خراسان جنوبی. از توابع شهرستان زیرکوه.
۹۰ خانوار در این روستای باصفا زندگی می‌کنند.
روستایی که ۴ شهید دانش‌آموز، تقدیم اسلام و انقلاب نموده است.
 
از دورنگی‌ها و روزمرگی‌ها و همهمه شهر دور می‌شویم.
چشم می‌دوزیم به آسمانی که انگار به زمین دوخته شده.
صدای بال زدن فرشته‌ها را می‌شود شنید.
دور قبور مقدس این چهار شهید حلقه زده‌اند.
ما نیز به دعوت سرکار خانم رضایی یکی از اهالی خونگرم و صمیمی این روستا و اعضای خوب سی روز سی شهید، میهمان بزم این فرشتگان خدایی خواهیم شد.

حرف دل :

سرداران سپاه امام عصر علیه‌السلام، گمنامند.
وقتی شناخته می‌شوند که از این جهان، بار سفر ببندند.
اسم و رسم برایشان اهمیتی ندارد. تنها و تنها به انجام وظیفه‌ای که در برابر حضرت معشوق خود دارند، می‌اندیشند.
سردار شهید "حاج شعبان نصیری" یکی از همین سربازان گمنام است.
وقتی شناخته می‌شود که بنرهای شهادتش در جای جای شهر آویخته می‌شود.
نه! بعد از گذشت یک سال از شهادتش، هنوز  هم گمنام است.
همین چند روز پیش، وقتی در اولین مراسم سالگرد شهادتش، شرکت کردم پی بردم که چه درّ نایابی و ناشناخته‌ای از میانمان رفته است.
به گفته "ابومهدی"، فرمانده نیروهای حشد الشعبی عراق، مردم عراق بیشتر حاج شعبان را می‌شناسند و یادش را گرامی‌ می‌دارند تا شما ایرانیها. اگر او و همرزمانش نبودند بغداد و دمشق سقوط کرده بود.
حاج شعبان، در روزهایی که بوی آزادی و آزادگی می‌دهد و به یاد شهید جهان‌آرا معطر است، به شهادت می‌رسد. درست چهل روز بعد از شهادتش، تلاشهایش در آزادی موصل به ثمر می‌نشیند و او به "جهان آرای موصل" شهرت می‌یابد.
ایران و ایرانی، عزت و شرف و آبرو و امنیتش را مدیدن خون حاج شعبانهاست. همانان که مردانه در  اطلاعات عملیات سپاه ایستادند و در عملیات کربلای ۵ حماسه آفریدند. و دلاوری‌هایشان همچنان ادامه دارد.
در آستانه دوازدهمین طلیعه ماه رمضان، و در ایام اولین سالگرد شهادت این سردار گمنام، سر تعظیم در برابرش فرود آورده و ثواب اعمال مستحبی‌ ناچیزمان را پیشکش روح ملکوتیش می‌نماییم. باشد که شامل دعاهای خیرش قرار گیریم.
سپاس فراوان از حضور نورانی و صمیمی سرور ارجمندم سرکار خانم "معصومه موذنیان" همسر آن والامقام آسمانی و همچنین همکاری خانواده بزرگوار شهید بابت برپایی این بزم باشکوه🌺

نام و نام خانوادگی: شعبان(علی) نصیری.
تولد: ۱۳۳۷/۱/۱، تهران.
شهادت: ۱۳۹۶/۳/۵، غرب موصل عراق.
گلزار شهید: تهران، بهشت زهرا(س)، قطعه ۲۹

حرف دل :

کمتر کسی است که این روزها از دل داغدار مادری خبر داشته باشد که جوانش را در راه برقراری نظم و امنیت جامعه تقدیم وطن کرده است.
یا از قلب پر درد نوعروسی که کاخ آمال و آرزوهایش با شهادت تکیه‌گاه همیشگیش به یکباره بر سرش فرو ریخته.
این روزها از این گروه شهدا کمتر حرفی به میان می‌آید.
و ما امروز در یازدهمین برگ از این فصل عاشقی، میهمان سفره کرامت شهید پویا اشکانی خواهیم شد.
همسر والامقام آن مرد آسمانی سرکار خانم نجفی همراهیمان می‌کند.

نام و نام خانوادگی: پویا اشکانی
تولد: ۱۳۷۷/۹/۴، کرج.
مجروحیت: ۱۳۹۶/۸/۱۰، کرج.
شهادت: ۱۳۹۶/۹/۲۲، تهران.
گلزار شهید: امامزاده محمد(ع)، کرج