شهید علیرضا بریری
حرف دل:
چشم که باز کرد به دنیا، هم‌نام عموی شهیدش علیرضا بود و شاگرد مکتب اربابش حسین ع. چون بریر.شهادت آرزویش بود و همان آرزو او را از عشق و دلبستگی‌هایش رها کرد و به سربازی و دفاع از حرم حضرت عمه‌ی سادات رساند.نام شخصیت‌سازی که، عنوان هفتمین شهید مدافع حرم استان مازندران را، از آن خود کرد. چند ماه پیش، وقتی مطالب مربوط به این شهید والامقام و دیگر شهدای معرفی شده در سی روز سی شهید را جمع‌آوری می‌کردم، جزء شهدای دور از وطنی بود که حسرت زیارت مزار شریفش بر دل عاشقانش، بر دستان کوچک پسرش، بر چشم‌های همیشه بارانی همسرش، و بر چهره‌ی داغدار پدر و مادرش شراره‌ی غم می‌ریخت.شهید قربانخانی هم همین‌طور و شهید بلباسی و...به وقت هزار و چهارصد و چهلمین ضیافت، علیرضا بریری و مجید قربانخانی به آغوش مادرانشان رسیده و کتاب شعر انتظار را بسته بودند.حال به این امیدیم که خانواده‌های عزیز شهید محمد بلباسی و سردار شهید داریوش درستی، و دیگر خانواده‌های معزز شهدایی که کماکان چشم به راه انتظار دوخته‌اند، به زودی، طلوع شب هجرانشان را نظاره‌گر باشند.ما، همه، در انتظار رویت خورشیدیم.*همو که با سپاهی از شهیدان خواهد آمد.* *اللهم عجل لولیک الفرج* 🤲🏻
نام و نام خانوادگی: *علیرضا بریری*
تولد: ۱۳۶۶/۱/۳۰، بابلسر.
شهادت: ۱۳۹۵/۲/۱۶، کربلای خانطومان، سوریه.
رجعت: ۱۳۹۷/۱۰/۱۶.
گلزار شهید: گلزار شهدای امامزاده ابراهیم علیه‌السلام، شهرستان بابلسر
