امامزادگان عشق

نام و نام خانوادگی: جمال محمدعلی ابراهیمی معروف به ابومهدی المهندس
تولد: ۱ ژوئیه ۱۹۵۴، برابر با ۱۳۳۲ هجری شمسی، بصره، عراق.
شهادت: ۳ ژانویه ۲۰۲۰، برابر با ۱۳۹۸/۱۰/۱۳، بغداد، عراق.
گلزار شهید: وادی‌السلام، نجف

نام و نام خانوادگی: قاسم سلیمانی
تولد: ۱۳۳۵/۱/۱، روستای قنات ملک، شهرستان رابر، استان کرمان
شهادت: ۱۳۹۸/۱۰/۱۳، فرودگاه بغداد، عراق
گلزار شهید: گلزار شهدای شهرستان کرمان

حرف دل:

همسایه‌ی دیوار به دیوار دایی شهیدم بود.
قدیم‌ها کوچک که بودم، هر عصر پنج‌شنبه، مادربزرگم دستم را می‌گرفت و می‌برد فلکه امام خمینی. دور تا دور میدان، پر بود از مینی‌بوس‌های آبی رنگ بنز، که منتظر بودند تا پر شوند و جمعیت را ببرند دارالسلام. آن وقت‌ها شب‌های جمعه، آدم‌ها بیشتر می‌آمدند سر خاک رفتگان و اموات. انگار همه شهر می‌ریختند توی دارالسلام.
مینی‌بوس‌ها پر می‌شد و راه می‌افتاد و بیرون از شهر کنار دارالسلام خالی می‌شد و دوباره می‌رفت برای پر کردن و ...
وقتی می‌رسیدیم اول می‌رفتیم ته خیابان اصلی توی آن ساختمان سیمانی و وسایل قبر دایی حسین را از توی کمدی که به هر خانواده شهید یکی از آن‌ها را اختصاص داده بودند تحویل می‌گرفتیم. بعد هم می‌رفتیم سر قبر خالی دایی حسین. عزیزجون قالیچه قرمز و سبکی را کنار قبر پهن می‌کرد. روی قبر را با پارچه ترمه‌ای که با اسم دایی‌جان و تاریخ تولد و شهادتش نقش بسته بود می‌پوشاند. گلاب‌پاش را از گلاب خوشبوی شهر پر می‌کرد و همراه خرما و شیرینی روی قبر می‌گذاشت. می‌نشست آنجا و مفاتیح به دست تا وقتی هوا تاریک بشود دعا می‌خواند. مانده بودم دلش به چه خوش است وقتی نمی‌دانست پیکر جوانش کجاست! اینهمه تشریفات را هر هفته انجام می‌داد و خسته هم نمی‌شد.
مادر شهید هنردار هم همین بود داستان هر هفته‌اش. پایش خیلی درد می‌کرد. به سختی هر هفته خودش را می‌رساند آنجا. اما درد پایش به شدت درد دل و قلبش نبود. هر شب جمعه، دوتا مادر داغدار، سر قبر خالی فرزندانشان کنار همدیگر، بار دل سبک می‌کردند.
البته من بعدها فهمیدم قبر شهید هنردار هم خالیست. پدرم می‌گفت ساواک او را ترور کرده‌ اما معلوم نیست کجا به خاکش سپرده‌اند. یکی گفته بود شاه پیکرش را در دریاچه نمک قم انداخته. یکی می‌گفت آزادش کرده‌اند، دیگری می‌گفت در جای نامعلومی خاکش کرده‌اند کنار دیگر دوستانش از گروهک منصورون... اما هیچ کدام از این حرف‌ها دل مادر و پدرش را آرام نمی‌کرد.
بزرگتر که شدم وقتی غریبی پدر و مادر پیر شهید هنردار را می‌دیدم بیشتر غصه می‌خوردم. با همه کهولت سن، محکم بودند، مثل کوه.
تا اینکه ۱۹ سال بعد خبر رسید قبر شهید مهدی هنردار به همراه تعدادی از شهدای "گروهک منصورون" در یکی از قطعه‌های بهشت زهرای تهران کشف شده است.
تا آن روز آن دو را اینقدر خوشحال و خندان ندیده بودم.
هنوز خاطرم هست سر خاک شهید هنردار، در بهشت زهرا(س)، برق شادی چشمان مادرش را، وقتی سیبی قرمز از ظرفی که مقابلم گرفته بود را برداشتم. 🍎
آن روز چشمان پرفروغ پدر و مادرش بوسیدنی بود.
                       ⚜⚜⚜
حالا سال‌هاست پدر به آغوش مهدی عزیزش پناه برده است، اما مادر همچنان در فراق دردانه‌اش می‌سوزد و می‌سازد و با بیماری و کهولت سن دست و پنجه نرم می‌کند.
                        ⚜⚜⚜
قبل از خواندن مطالب امروز، برای شادی روح همه پدران و مادران شهدا، و سلامتی آن عزیزانی که سایه سرمان هستند و مایه فخر و مباهاتمان، شاخه گل صلواتی عنایت فرمایید.🌸

نام و نام خانوادگی: مهدی هنردار
تولد: ۱۳۳۲/۳/۴، کاشان
شهادت: ۱۳۵۵/۱۱/۲۸، زندان ساواک، در اثر شکنجه.
گلزار شهید: تهران، بهشت زهرا(س)، قطعه ۳۹.
یادمان شهید: دارالسلام گلابچی کاشان.

حرف دل :

مادر که باشی دلت می‌خواهد پاره جگرت را عاقبت بخیر ببینی!
همه آرزویت همین است.
عزیزکرده‌ات جلوی چشمانت که قد می‌کشد و راه می‌رود، همراهش آرزوهایت هم بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود.
چه خیا‌ل‌هایی که در سر نمی‌پرورانی برایش.
دامادش کنی و در بهترین شغل و کسوت ببینی‌اش.
 
اما بعضی مادرها با بقیه فرق دارند.
وسعت دیدشان وسیع‌تر است انگار. آخرت را فراروی دیدگانشان قرار داده‌اند.
صلابتی دارند وصف ناشدنی‌.
وقتی با سرکار خانم تاجیک مادر بزرگوار شهید حدادیان تلفنی صحبت کردم و از ایشان خواهش کردم تا یک روز ما را میهمان سفره اکرام فرزندش کند، پی به این شخصیت عظیم بردم.
آرزویش این بود ای کاش در زمان امام حسین علیه‌السلام به دنیا آمده و رکاب سالار شهیدان به شهادت رسیده بود. شِکوه داشت از دیر رسیدنش به صحنه روزگار.
 
وقتی پیکر چاک چاک فرزندش را مقابل دیدگانش دید، وقتی صورت به صورت دردانه‌اش گذاشت، وقتی اشک‌هایش چهره‌ی زخمی نازنین پسرش را تر کرد، وقتی صورتش به خون صورت جوانش گلگون شد، خدا را هزاران بار شکر کرد؛ از اینکه هرچند خودش به آرزویش نرسید اما پسرش شاگرد اول مکتب فدائیان سیدعلی شد. عاقبت بخیر شد.
 
ما هم خدا را شاکریم که هنوز چنین مادرانی در این آب و خاک زندگی می‌کنند که ما همه  مدیون این بزرگ زنانیم.
💠
 
با تشکر از دوست عزیزم سرکار خانم فاطمه حاجی‌زاده جهت آشنایی ما با این خانواده نورانی✨

نام و نام خانوادگی: محمدحسین حدادیان
تولد: ۱۳۷۴/۱۰/۲۳، تهران.
شهادت: ۱۳۹۶/۱۲/۱، تهران، خیابان پاسداران، گلستان هفتم، به دست دراویش ملعون گنابادی داعش صفت‌.
گلزار شهید: امامزاده علی اکبر(ع)، محله چیذر، تهران.

حرف دل :

عقد عهدی مبارک
آغاز یک پیوند
طلوع یک زندگی
شروع یک عشق
بهار دلدادگی
عشقی بی‌پایان که احدی را یارای گسستنش نیست.
حتی پست‌ترین موجود عالم، داعشی ملعون.
                                          
صدای یک گلوله
آغاز یک فریاد
بی امان
 
عروج یک عاشق
فراق و اشک یک معشوق
شروع یک جاودانگی
                                                💠
و مسافری که حالا بار سفر بسته است
برای رفتن به بهشت
برای رسیدن به معشوق
برای پرگشودن با همسفرش
برای وصال
به لقاءالله
 
شب و روز نمی‌شناسد
برای پرکشیدن
 
تپش‌های دل بی قرار
دلتنگی
بغض
تلاطم
اشک
حسرت
امان از درد بی‌درمان دلتنگی...
 
و امروز درست یک سال است که همه‌ی این‌ها، روی دلش سنگینی می‌کند.
 
ای بزرگ بانوی میهنم
گرامیت باد همسری مردی بهشتی که هم‌اکنون به انتظارت نشسته است.
💠💠💠
به یاد عشق‌هایی که در آسمان‌ها جاودانه شد.
و تقدیم به سرکار خانم "عاطفه دلاوری"، یگانه همسفر شهید "جواد تیموری"

نام و نام خانوادگی: جواد تیموری
تولد: ۱۳۷۰/۵/۱۷، تهران.
شهادت: ۱۳۹۶/۳/۱۷، مجلس شورای اسلامی درگیری با گروهک ملعون تروریستی داعش.
گلزار شهید: تهران، بهشت زهرا(س)، قطعه ۲۸، ردیف ۲۴، شماره ۳.

حرف دل :

در گوشه‌ای از این شهر، مسجد کوچکی است اما با آدم‌های بزرگ. خیلی بزرگ.
آن‌هایی که برای دفاع از اسلام شریف، جان‌های عزیزشان را با دل و جان در طبق اخلاص گذاشتند و خود را به قافله‌ی عشق رساندند. چرا که برایشان این جمله نصب‌العین بود: "کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا".
در زمان جنگ تحمیلی با حضور در جبهه‌های نبرد غرب و جنوب و هم‌اینک در عراق و شام...
💠                       💠                       💠
هر سال سی روز سی شهید، مفتخر به حضور و میزبانی یکی از این بزرگمردان است.
 
و امروز با سیدالشهدای شهدای مسجد شریفیه در محله‌ی نظام آباد تهران، آشنا خواهیم شد.
🇮🇷شهید عباس یزدان پناه🌷
 
باتشکر فراوان از آقایان قاسم حبیبی، مصطفی خزلی، و سرکار خانم فاطمه رضاپور و همسر محترمشان جهت ارسال مطالب شهید.

نام و نام خانوادگی: عباس یزدان‌پناه
تولد: ۱۳۳۱/۱/۱، تهران.
شهادت: ۱۳۶۰/۶/۱۷، تهران، محله‌ی گیشا. ترور به دست منافقین.
گلزار شهید: تهران، بهشت زهرا(س)، مقبره‌ی شهدای ۷۲ تن.

🏴🕯
نام و نام خانوادگی: *یوسف داورپناه*
تاریخ تولد: ۱۳۴۴/۴/۱۵، کرمان.
شهادت: ۱۳۶۲/۶/۵، روستای کوتاجوق، پیرانشهر، آذربایجان غربی.
گلزار شهید: قتلگاهش در روستای کوتاجوق.
یادمان شهید: باغ رضوان ارومیه‌.
🏴🕯