امامزادگان عشق

حرف دل:

آمریکا و صهیونیزم از دلاورمردان این سرزمین غضبناک و خشمگینند؛ چرا که قهرمانان ایران با وجود همه تحریم‌ها، فشارها، توطئه‌ها و جنایت‌ها همچنان به پیش می‌تازند تا فاصله عقب‌ماندگی دوران حاکمیت طاغوت‌ها را درنوردند و این مملکت را به جایگاه شایسته خود برسانند.
بی‌شک ترور این دانشمندان بزرگ نیز، زخم کهنه‌ی آنها را التیام نخواهد داد و راه اعتلای ایران همچنان تداوم می‌یابد و خون سرخ علمای هسته‌ای ما ضامن پیشرفت و تعالی این کشور صاحب‌الزمانی خواهد بود.

نام و نام خانوادگی: *مسعود علی‌محمدی*
تولد: ۱۳۴۰/۱/۲، روستای بلوطک، شهرستان ایذه.
شهادت: ۱۳۸۸/۱۰/۲۳، قیطریه، تهران.
گلزار شهید: گلزار شهدای امامزاده‌ علی‌اکبر‌ علیه‌السلام چیذر، تهران‌

حرف دل:

درست که تربیت شده باشی، هدفمند بار می‌آیی.
برنامه‌ریزی‌ات هم که صحیح و اصولی باشد، همه چیز مهیاست. فقط می‌ماند انتخاب یک الگوی درست و حسابی.
الگو را اگر از شهدا انتخاب کنی یقینا شهید خواهی شد.
در خانواده‌ای مذهبی و روحانی و فرهیخته و از اهل علم و تقوا به دنیا آمد. با لقمه‌ی حلال و تربیت نیکو بزرگ شد. از وقتی خودش را شناخت و پیدا کرد تکلیفش را با خودش یکسره کرد. تنها به رضای الهی می‌اندیشید. هرکاری هم که می‌کرد برای تقرب بیشتر بود در این مسیر.
الگویش هم شهید حسن باقری افشردی بود. و از همانجا نابودی اسرائیل، شد همه آرمانش و آمالش.
تا روزی در خاک سوریه، در نزدیک‌ترین نقطه به اسرائیل به مقام عالی شهادت نائل آید.
زندگیش سراسر درس است‌. و ما امروز مثال‌هایی نیکو از آن را باهم از نظر خواهیم گذراند.

نام و نام خانوادگی: *محمدمهدی لطفی‌نیاسر*
تولد: ۱۳۶۱/۱۰/۸، شهر مقدس قم.
شهادت: ۱۳۹۷/۱/۲۰، پایگاه تیفور، حومه‌ی شهر حمص، سوریه.
گلزار شهید: گلزار شهدای آستان حضرت علی‌بن جعفر علیه‌السلام قم

حرف دل:

همان نوزادانی که سال ۴۲ در گهواره بودند، بعدها سربازانی شدند که امام به انتظار آن‌ها، قیام خود را شروع کرده بود.
 
مبارزه با رژیم ستم‌شاهی را از نوجوانی شروع کرد. و همراه با طلاب مبارز قم به جهاد پرداخت.
جهاد بی‌امان در میدان جنگ تحمیلی در کنار شهید چمران برای آزادسازی پاوه و همرزم با حاج همت در عملیات‌های بزرگ فتح‌المبین و بیت‌المقدس را در کارنامه درخشان زندگی‌اش ماندگار کرد.
یکی از بزرگترین خدماتی که در جنگ هشت ساله در واحد طرح و عملیات لشگر که یگان کلیدی و خط‌شکن بود انجام داد، طراحی عملیات‌های لشگر ۲۷ محمد رسول‌الله بود.
مکتب امام خمینی توانست از جوانان این مرز و بوم قهرمانانی ملّی بسازد که ماشین جنگی ۱۴ کشور مهاجم را به ذلت بکشانند، و محور مقاومتی سهمگین را پایه‌ریزی کنند؛ حرکتی که به شکست استکبار جهانی و نجات مستضعفین عالم منجر خواهد شد.
ان‌شاءالله.
 
🕯تقدیم به قلب صبور و مهربانی که در رویایی صادقه، خبر شهادت محبوب و همسرش را، از شهید همت شنید.
تقدیم به بانویی که آرزو داشت در داغ همسرش بسوزد و بسازد تا اینکه بی‌اعتنا بماند.
تقدیم به دختری که حسرت خداحافظی با بابا بر دلش ماند و زنده ماند با آرزوی سلامی دیگر.
*به سرکار خانم "زهرا شیخ‌بیک" و "هدی ترابیان" عزیزم* 💐

نام و نام خانوادگی: *محمدحسن ترابیان*
تولد: ۱۳۳۷/۱/۱، قم.
شهادت: ۱۳۶۴/۱۱/۲۷، فاو، عملیات والفجر ۸.
گلزار شهید: گلزار شهدای قم

حرف دل:

شهدا امامزادگان عشقند.
نه! این کافی نیست. به دنبال تعبیر والاتری می‌گردم برای توصیف شهید والامقام امروز. نوجوان ۱۷ ساله‌ای که با همه‌ی زمینیان فرق دارد.
بزرگمردی که برای پرواز، هرچه واژه ترس بود را بی‌معنی کرد و هرچه واهمه را از پای درآورد تا نزد امامش روسفید باشد.
 
از میان دست‌نوشته‌های خودش، نوع نگاهش را درمی‌یابم به این واژه. و به راستی که "ترس" را در قاموس او که قاموس شهادت است، راهی نیست. زیرا شهادت، برایش آسانترین و نزدیک‌ترین و راحت‌ترین راه است به وصال محبوب.
پس اگر، ددمنشانه‌ترین جنایت تاریخ نفاق را هم برایش رقم بزنند، او را باکی نیست؛ چرا که طالب شهادت است و تنها به شوق وصال، به این زیستن خاکی اندیشیده است.
و شجاعت است که در برابرش سر تعظیم فرود می‌آورد.
اما آه!
آه از دل مادرش، وای از قلب سوخته‌ی پدرش، که هیچ درکی را یارای همراهی آنان نیست.
وقتی همین چند ماه قبل، رهبر عزیزتر از جانم، به زیارت گلزار این شهید غیور مشرف گردید، فهمیدم که باید پای چه ابرمردی در میان باشد.

نام و نام خانوادگی: *طالب طاهری*
تولد: ۱۳۴۳ تهران.
شهادت: ۶۱/۵/۲۵، تهران. به دست منافقین خونخوار کوردل.
گلزار شهید: تهران، بهشت زهرا(س)، قطعه ۲۶، ردیف۳۳، شماره ۲۷.

حرف دل:
*وقتی خدا برای بنده‌ای از بندگانش خیر دنیا و آخرت را بخواهد دوست خوب و شایسته نصیبش می‌کند.
پیامبر مهربانی‌ها صلی‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم*
 
دوست خوب کیمیاست. رفاقت رنگ زندگی‌است. صبغه‌ی خدایی که بگیرد می‌رساندت تا خدا. تا اوج بودن. تا آخر رهایی. پروازت می‌دهد تا ملکوت. رفیق خوب برایت آرزوی شهادت می‌کند.
 
اسماعیل، هم دوست خوبی بود. دوست خوبی هم داشت. دو رفیق شفیق جدانشدنی، دو یار صمیمی که سنگ تمام گذاشتند برای هم. مسیر زندگی‌شان بهم پیوند خورد. دنیا و آخرتشان آباد شد.
اسماعیل به قربانگاه رفت و به وصال معبود رسید. داغش روی دل همه دوستدارانش‌ ماند تا بالاخره روزی، شفاعت او، مایه خنکای قلب بی‌قرارشان باشد.
و این بضاعت قلیل تقدیم به دختری که از بابا تنها بوی عطری در خاطرش مانده است؛
 
به *"زهرا دقایقی"* دوست و خواهر عزیزم🌺

نام و نام خانوادگی: *اسماعیل دقایقی*
تولد: ۱۳۳۳/۴/۸، بهبهان.
شهادت: ۱۳۶۵/۱۰/۲۸، شلمچه.
گلزار شهید: گلزار شهدای شهرستان امیدیه، خوزستان.

حرف دل:

*شهادت اتفاقی نیست. به دست آوردنی است.*
این جمله را اکثرمان شنیده‌ایم. اما آیا به آن ایمان داریم؟!
وقتی برمی‌گردم و زندگی‌نامه تک‌تک شهدایی را که تا به حال خوانده‌ام از نظر می‌گذرانم یقینم به این جمله بیشتر می‌شود.
شهادت را به کسانی دادند که در طلب آن بوده‌اند.
و روحانی شهید "محمد افچنگی" یکی از همان شاهدانی است که در مسلخ عشق لبیک‌گویان ندای اللهم لبیک سرمی‌دهد.
جا و مکانش هم اهمیتی ندارد. انسانی مخلص و وظیفه‌شناس، عاطفی و متواضع که در پستی که به او سپرده‌ شده بااخلاق پیش می‌رود و با رفتارهای سنجیده و درست الگوی زیردستانش می‌شود.
حال در سپیده‌دمان دوازدهمین روز ضیافت‌مان میهمان این شهید والامقام هستیم.

نام و نام خانوادگی: *محمد افچنگی*
تولد: ۱۳۵۶ روستای افچنگ از توابع سبزوار.
شهادت: ۱۳۹۷/۶/۳۱، اهواز.
گلزار شهید: گلزار شهدای روستای افچنگ.

حرف دل:

حال و هوای امشبم با شب‌های قبل متفاوت شده است. دقایقی بیشتر به سحر نمانده و هنوز نتوانسته‌ام در حد بضاعت ناچیزم، برای شهید فردا، کلمات را در ذهن آشفته‌ام بیابم و کنار هم بگذارم.
از خود شهید مدد می‌خواهم برای این آشنایی‌. دنبال نشانه می‌گردم. جز دلتنگی و پریشانی چیزی دستم را نمی‌گیرد.
بی‌هوا، کسی از راه می‌رسد. و مرا میهمان حرم حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام می‌کند. شب جمعه است و شب زیارتی آقا اباعبدالله‌الحسین. به نیابت از زیارت مولا نائب‌الزیاره همه عزیزان همراهم در سی‌روز سی‌شهید می‌شوم.
جرقه‌ای می‌افتد توی ذهنم. شهید محمد پورهنگ هم همینجا تشییع شد و بعد پیکر رنجور و خسته از بیماریش در خاک آرمید.
دلم قرار می‌گیرد. و چه غوغایی وصف ناشدنی بود آن روز.  خدا می‌داند در آن تشییع آسمانی، چقدر از مردم عادی در این جاذبه الهی منقلب شدند و شاید ارادتشان به مکتب اهلبیت علیهم السلام، یعنی همان چیزی که شهید پورهنگ می‌خواست تغییر کرد. تلقی‌ام این است که این دعوت ناگهانی هدیه شهید است.
خدایا! چقدر شهدا خوبند. هادی‌اند حتی پس از شهادتشان. و چونان مولایشان
*مصباح الهدی و سفینه‌النجاتند*
🌼🦋🌼
و اما همسر مهربانش امروز، راوی دلدادگی اوست، با خدایی که به خاطرش از همه چیزش گذشت. حتی از دلبندان و نوگلانی که گذاشتن و ترک کردنشان مردانگی محض می‌طلبد.

نام و نام خانوادگی: *محمد پورهنگ*
تولد: ۱۳۵۶/۶/۱۶، شهرری.
شهادت: ۱۳۹۵/۶/۳۱، تهران، بیمارستان بقیه‌الله، بر اثر ترور بیولوژیک در لاذقیه سوریه.
گلزار شهید: تهران، بهشت زهرا(س)، قطعه ۴۰، ردیف ۱۹، شماره ۳.

حرف دل:

تقویم شهدای ایران عزیز را که ورق می‌زنیم به بانوان شهیده و نام‌آوری برمی‌خوریم که در هنگامه جهاد و دفاع از آرمان‌های اسلامی، خدیجه‌گونه در صحنه‌های مختلف سیاسی اجتماعی در پیشبرد اهداف عالیه اسلام حضور داشته‌اند و همگام با مردان مبارز جنگیده‌اند و سمیه‌وار جان خود را به اسلام ناب محمدی هبه کرده‌اند.
روایت امروز، داستان بانوئیست از تبار همانان. معلمی که به دست منافقین کوردل مقابل دیدگان دانش‌آموزانش به شهادت رسید. تا با ریخته شدن خونی دیگر، نامه عمل منافقان را سیاه‌تر کند.
هیچ کارگردانی فیلمشان را نساخت، هیچ نویسنده‌ای رمان زندگی‌شان را ننوشت، هیچ نقاشی، نقششان نزد... حتی صدا و سیما آن‌ها را بایکوت کرد تا نکند یک وقت دل مردم ریش شود!
آری!
هفده هزار شهید بی‌گناهی را می‌گویم که منافقین، تک تکشان را به وحشیانه‌ترین شکل ممکن شهید کرد...

نام و نام خانوادگی: شهیده سکینه بیگم نیک نژاد
تولد: ۱۳۲۴/۸/۱، بهبهان، خوزستان.
شهادت: کرج، ۱۳۶۰/۱۱/۱۱.
گلزارشهید: تهران، بهشت زهرا(س)، قطعه ۲۴، ردیف ۱۰۱، شماره ۳۹