امامزادگان عشق

📎
اف بر تو ای دنیا!...
چقدر بی‌رحمی! هرچند دنائت تو بازهم بر همگان ثابت شد! اما که را ترسانده‌ای؟!
 مگر دلداده به اباعبدالله‌الحسین را پاداشی جز سرنوشت مولایش هم هست؟! یا اصلا غیر از این، برای عاشق، تقدیری رقم می‌خورد؟!
ای دنیا! بار دیگر گروهی از نااهلان تو، در غبار فتنه، بر پیکر مظلومی دیگر تاختند تا شهید و شاهدی دیگر، بر نوای حق تعالی در جواب فرشتگان مقرب خدا در برابر «مَنْ یُفْسِدُ فِیهَا وَ یَسْفِکُ الدِّمَاء» قد علم کند و صیحه آسمانی بلند شود که: «إِنِّی أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُون».
و مصداق این دلیل، مردی از تبار شیران و دلیران شد.
حاج نادر بیرامی!
فدای قلب سوخته مادرت!
وقتی گرگ‌ها زوزه‌کشان منتظر بودند تا با دسیسه‌ای از قبل برنامه‌ریزی شده، دلهره را به سرحد اعلی برسانند؛ قمه و دشنه و خنجر را روی پیکرت بالا و پایین ببرند؛ مادر و پدرت را به عزایت بنشانند تا دوباره طفلی بی‌پدر شود؛ خواهری بر سر زنان اضطراب گیرد و زنی بی‌سرپناه سقف خانه‌اش روی سرش فرو بریزد!!!
ما همه فریاد برآوردیم:
«لا یوم کیومک یا اباعبدالله»